Twee eigenschappen die je als camperaar hebt of anders ontwikkelt tijdens je camperleven. Laat ik het anders zeggen, eigenschappen waarvan ik vind dat je die moet hebben wanneer je ten volle wilt genieten van dit leven.
Nadat we het oorspronkelijke plan om een rondreis door Duitsland te maken hebben moeten laten varen, pasten we ons plan aan. Tweeënhalve week door Nederland toeren zou het gaan worden. Dit plan hield stand tot het moment dat onze minister-president Mark Rutte tijdens een van de vele persconferenties aangaf dat per 15 juni het reisadvies voor vele landen werd versoepeld. Dit opende nieuwe mogelijkheden. Tot 15 juni reizen in Nederland en daarna Duitsland bezoeken was een van die mogelijkheden.
Het kriebelde; een nieuw plan moest worden gemaakt. De Eiffel en het Saarland waren de bestemmingen bij onze oosterburen in dit nieuwste plan. Een plan dat bleef staan tot eergisteren.
In onze zoektocht naar een volgende verblijfplaats speelt het weer zeker een rol. Nooit de belangrijkste en normaal gesproken ook niet doorslaggevend, maar wel een die meetelt. Deze keer lieten we echter het weer iets zwaarder wegen. De weersverwachting voor de Eiffel en het Saarland was dermate slecht, dat we afzagen van ons derde plan. Maar ja, wat dan. De weerkaart bood uitkomst en diende eergisteren als reisgids. Gisteren besloten we definitief in welke richting we zouden gaan rijden en vanmorgen pas tijdens de koffiestop ergens tussen Köln en Dortmund, heb ik het adres van Stellplatz am Rudower See in Lenzen/Elbe ingevoerd.
Tot Hannover over de A1 en A2 en na Hannover richting Celle. Voor ons een zeer bekende stad. De omgeving en de dorpjes die we doorkruisten riepen herinneringen op aan vroeger. Het is 27,5 jaar geleden dat we die omgeving achterlieten en verruilde voor Amersfoort. Wat hebben we het in deze omgeving goed en gezellig gehad.
Na dit korte en melancholieke moment, reden we de laatste, pak hem beet, 100 kilometer binnendoor. Nadat we de oude innerdeutsche Grenze passeerden, werden de wegen smaller en moest de snelheid omlaag.
De omgeving bleef onveranderd mooi en aan niets zagen we nog dat dit deel van Duitsland vroeger tot de DDR behoorde en armoedig was. Zo anders dan toen wij dertig jaar geleden door de DDR reden.
De mooie omgeving met zijn, op het oog, ongerepte natuur en kleine dorpjes met authentieke huizen, vergoedde het ongemak van de slechte wegen. Ik had eerder van vrienden en kennissen gehoord dat het oude Oost-Duitsland mooi was. Ik wist niet of dat nu nog steeds zo zou zijn. Het is tenslotte ruim dertig jaar geleden dat de commercie hier een kans kreeg. Wat doet werkgelegenheid en economische vooruitgang met het landschap? Niets of niet veel lijkt het, kijkend naar dit deel van het land.
Rudower See met een ondergaande zon 
Genieten van de ondergaande zon en vooral van de rust
Morgen gaan we verder richting het noorden. Ergens aan de Oostzee, misschien in de omgeving van Rügen. Maar eerst genieten van het moment en deze stek. En dan, na een ongetwijfeld goede nachtrust, besluiten we definitief waar we morgen zullen eindigen >>
