Heerlijk geslapen! Is het buiten zijn in combinatie met het actieve leven de oorzaak dat we, wanneer we onderweg zijn, zo heerlijk slapen? Ik weet het niet en vind het waarom voor nu niet zo belangrijk. Elke ochtend, na een goede nacht, uitgerust opstaan geeft veel energie en stemt ons vrolijk. Zo ook vandaag. Dus de dag gestart met wat cultuurhistorie: de BOS Project wandelroute. BOS staat voor Bleekweide, Olliemölle, Strandbad. Een mooi cultuurhistorisch initiatief van meerdere partijen die samen een eigen deel voor hun rekening nemen om het verleden te laten herleven. Kijk voor de details op de website van het recreatiepark. Voor ons in ieder geval een energieke start van een nieuwe dag!
Ondanks de mooie omgeving, maar in gedachten de restrictie van een maximaal verblijf van 24 uren op Het Winkel, vertrekken we richting het zuiden. Ergens in Limburg of het oostelijke deel van Noord-Brabant is onze volgende halte.
We kiezen de landelijke route en rijden over smalle wegen door dorpjes als Miste, Aalten, IJzerlo, Dinxperlo, Breedenbroek, Ulft, Varsselder en ‘s-Heerenberg Duitsland binnen. Via Emmerich, Kleve en Kranenburg rijden we weer richting Nederland. Net buiten Kranenburg lunchen we op een parkeerplaats midden in het bos en besluiten we waarheen we gaan – wat geeft de onwetendheid waar je die avond slaapt, een groot gevoel van vrijheid, heerlijk.
De route brengt ons verder langs oorden als Vrij (!) en Lakei en een mooie omgeving naar de camperplaats van camping Roland in Afferden. De mooie omgeving doet ons besluiten om drie nachten hier te blijven. Twee volle dagen fietsen en wandelen in nationaal park Maasduinen.
Hier niet ver vandaan is het Heijderbos, een vakantiepark van Center Parcs waar wij lang geleden samen met Dennis (Tommy was nog niet geboren) en mijn ouders verbleven. In een periode van ons leven dat we dit soort vakanties helemaal geweldig vonden en veel plezier beleefden in de gezellige huisjes en het grote zwemparadijs. En voor aankomst precies wisten wat we elke dag gingen doen. Regelmaat.
Mooie en prettige herinneringen waar we met veel plezier aan terugdenken. Maar voor ons niet meer de manier om nieuwe herinneringen te maken. In ieder geval de komende jaren niet.
Vanmorgen, vlak voor vertrek raakten we aan de praat met onze buren in Het Winkel. In dit relatief korte onderhoud kwam hun bezoek aan Marokko en hun ontsnapping uit Afrika met de voorlaatste boot ter sprake. Ik zal je het volledige gesprek besparen, maar een enkel aspect eruit lichten, namelijk ons plan om volgend jaar een reis van enkele maanden naar Marokko te ondernemen. Het idee is om samen met een reisgezelschap deze reis te doen. Dit kan met de NKC, ANWB en nog veel meer organisaties.
Na ons gesprek is het gevoel om in Marokko rond te trekken alleen maar verstrekt. De wijze waarop of eigenlijk met wie, in een reisgezelschap of saampjes, staat ter discussie.
“Waarom?” vraag je je misschien af. Welnu, ik zal niet ingaan op mijn gevoelens voor bijvoorbeeld een competitie jeu de boules of andersoortige verplichtingen tijdens zo’n reis van vijftig dagen. Mijn antwoord is een kort en simpel:
VRIJHEID!!!
