Noord van de A79

Waarom weet ik niet, maar als ik onder of over de A79 richting het noorden reed, kreeg ik altijd het gevoel dat ik de Limburgse heuvels achter me liet. Terwijl de verschillende toertochten ons ook daar over pittige hellingen voerde. Het is dat gevoel waarom ik tijdens onze vakanties er nooit ging fietsen en dat daarom het gebied tussen de A79 en de A76 onbekend terrein is gebleven. Tijd om daar verandering in te brengen.

Via de Knooppunten-app een route uitgestippeld in de hoop dat wat op papier mooi lijkt ook zo mooi is.

Het stationsgebouw van station Klimmen-Ransdaal

Via het mooie station van Klimmen-Ransdaal, wat tegenwoordig dienst doet als horeca gelegenheid fietsen we via Craubeek naar Voerendaal. En over de A79.
Na een korte toer door Voerendaal pakken we de route weer op en rijden richting Retersbeek en Weustenrade en passeren kasteel Puth. Retersbeek laten we links liggen en we rijden Weustenrade binnen. We genieten van al het moois tijdens onze tocht.
Na kennis te hebben genomen van de weerstand tegen de komst van een mega loods in Brommelen bij de bewoners van Brommelen en Swier, zien we Wijnandsrade naderbij komen. En de lunch. Genietend van het mooie Wijnandsrade verorberen we onze boterhammen.

Wijnandsrade, verrassend mooi!
Regelmatig voorbij geraasd, nooit gestopt om rustig te genieten

Na deze stop gaat de tocht verder via Hunnecum en Aalbeek naar Schimmert. Vanuit deze plaats vertrokken we in het verleden voor de toertocht De Helm van Limburg. En ook lang geleden heb ik in Schimmert vanwege enkele gebroken spaken een nieuw achterwiel moeten kopen. Een meer dan uitstekende service destijds bij Jos Feron Fietsspecialist, maar dat terzijde.
We gaan verder langs de markante watertoren van Schimmert naar Klein Haasdal. Een mooie afdaling richting Valkenburg waarbij ik met mijn b-Bike een snelheid haal van 50 km/u. In plaats van Valkenburg binnen te rijden, leidt het knooppuntenbord ons rechtsaf, omhoog. Nog even noord van de A79. Een steile klim en korte afdaling. Dan door een tunnel onder dat wat tot vandaag een psychologische grens was, de A79.

Plaquette langs de Geul in het gerestaureerde hart van Valkenburg

Een korte tussenstop bij Jan Linders, we willen vanavond tenslotte niet met een lege maag naar bed, gebruik ik om bij te komen van al het moois wat we tot nu hebben gezien. Alsof die extra beklimming na de afdaling vanuit Klein Haasdal naar Valkenburg een extra moment van reflectie moest zijn. Steil en paralel aan, maar wel noord van de A79.

De ruïne van kasteel Valkenburg

De tocht nadert zijn einde en ik wil nog even rustig stilstaan bij dat andere moois. Jarenlang voorbij gereden, vaak een snelle blik waardig gegund, maar nooit goed bekeken en in verdiept.

Tot morgen >>

Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties