Al die jaren dat wij het zuid limburgse heuvelland bezochten reden wij vrijwel altijd door Ransdaal op weg naar de camping in Schin op Geul. Maar ook alle keren dat ik de toertocht Klimmen-Banneux-Klimmen heb gereden lag Ransdaal op de route richting de startlocatie. En soms tijdens onze talrijke wandelingen en fietstochten kwamen we door dit in de middeleeuwen ontstane dorp. Maar nooit hebben we het idee gehad om tijd te nemen om het dorp te bezoeken en zijn bezienswaardigheden te bekijken. Terwijl het dorp diverse mooie vakwerkhuizen, een prachtige kerk en een zo mogelijk nog mooier station, een rijksmonument, heeft.
Kortom, Ransdaal is nu eens niet een doorheen-rijd-dorp, maar onze volgende verblijfplaats. Het werd een keer tijd. Drie nachten gaan we genieten van La Dolce Vita in Ransdaal.
Vanmorgen waren we al vroeg op weg. Het gereed maken voor vertrek van Kairos gaat steeds sneller. De meeste tijd zijn we kwijt met het stofzuigen van de wagen, het legen van de vuilwatertank en toilet.
Net na 10:00 uur stuurde de TomTom ons via een snelweg vrije route richting het zuiden. Een rustige en landelijke route. Een kleine vijftig kilometer verder en na het inslaan van proviand voor de komende dagen, reden we zo rond 11:45 uur Ransdaal binnen. Er waren nog enkele plaatsen beschikbaar op de camping die we uitgezocht hadden, La Dolce Vita.
Na de lunch stapten we op de fiets om te gaan genieten van de voor ons zeer bekende omgeving. Hier rondrijden voelt zo vertrouwd. Dit komt natuurlijk mede door mijn vele toertochten door de Limburgse heuvels en de Voerstreek in al die jaren dat Joke en ik te gast waren van Willem Marcus op de voormalige camping Schoonbron.
Ik denk dat deze omgeving mij nooit zal gaan vervelen en ik hoop nog vaak dit deel van Nederland te mogen bezoeken,
Na de tocht van ongeveer 20 kilometer hielden we een tussenstop op de camping om bij de camper een kopje thee te drinken. Inderdaad, een tussenstop. Onze tour du jour was nog niet afgelopen.
We wilden nog naar Heerlen en we moesten nog eten. Beiden konden we combineren. Onderweg naar Heerlen bij een cafetaria in Ubachsberg hebben we genoten van een grote frites met mayonaise en een kroket. Dit moet wel heel lang geleden zijn. Ik kan mij niet herinneren wanneer we voor het laatst op het terrasje van een cafetaria een frietje met hebben gegeten.
Na bijna 50 kilometer toeren met Kairos en ruim 40 kilometer fietsen eindigt deze dag terwijl we binnen zitten en het onweer over het zuiden van Nederland trekt.
