De titel vat samen wat wij ervoeren na de eerste verkenning van dit eiland. Zo anders dan Ile-d’Oléron.
Na een relatief korte rit kwamen wij over de tolbrug die Ile-de-Ré met het vaste land van Frankrijk verbindt, aan op onze nieuwe bestemming. Vooraf hadden we bedacht dat we hier twee nachten zouden blijven. Dan hadden we voldoende tijd om het eiland te zien. Toen nog in de veronderstelling dat beide eilanden niet veel anders zouden zijn.
En dan is het toch heerlijk te constateren dat die vooringenomenheid gelogenstraft wordt.
Ile-de-Ré is een mooi eiland met verschillende gezichten. Het noordelijk deel kenmerkt zich door de vele plekken met kunstmatig aangelegde plassen waar zout gewonnen wordt en diverse restaurantjes zo op het oog midden in niemandsland. Echter al deze restaurantjes hebben hetzelfde gemeen. Een eigen vijver voor de kweek van oesters en mosselen. Verser kun je de mosselen en oesters niet hebben!
Het zuidelijk deel is bosrijker. En over het hele eiland liggen typisch Franse dorpjes. Kleine dorpjes en daardoor gezellig en niet druk. En ook hier worden verse oesters en mosselen in overvloed aangeboden.
Alle dorpen zijn onderling verbonden door een netwerk van fietspaden wat het fietstoerisme een enorme boost geeft. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat Ile-d’Oléron eveneens zo’n goed fietsnetwerk heeft.
De routes lopen dwars door de zoutwinning, langs de vijvers met oester- en mosselteelt, door de dorpjes, de bossen en langs de kust.
Na de eerste dag wisten we dat de twee nachten weleens vier nachten zouden kunnen worden. En het werden vier nachten met in het achterhoofd de overtuiging dat we zeker nog een keer terug komen op dit eiland. Maar dan wel na de Corona beperkingen. Om nog meer plezier te kunnen beleven van het leven op dit eiland. Vanwege de drukte hebben we slechts eenmaal een terrasje bezocht en zijn we eenmaal uit wezen eten. De sfeer en de omgeving nodigde uit voor vaker en meer, maar onze Corona terughoudendheid was debet aan dit minimaal buitenshuis genieten samen met de Fransen en andere toeristen.
En natuurlijk speelt het mooie weer een rol! Absoluut! We zijn drie dagen met de fiets weg geweest; 130 kilometer over het eiland getoerd. Zoveel kilometers zouden we niet rijden met regen. En de omgeving zou anders ogen zonder zon.
De wolkeloze hemel had als bijkomend voordeel dat de zonsondergangen zo adembenemend mooi waren. We prijzen ons gelukkig dat we hier getuige van konden zijn.
Morgen weer verder, want we willen ook niet te lang ook dezelfde plek blijven. Vier nachten is best wel lang!
Bretagne de volgende halte >>
