Jazeker, weer fietsen. Ondanks de twee korte, maar zeer steile klimmetjes op de terugweg, wilden we eigenlijk nog een keer gaan fietsen langs de Our en de Sûre. In Wallendorf-Pont niet rechts afslaan richting Diekirch, maar de andere kant op naar Echternach. Het stadje hebben we al gezien, maar de fietsroute erheen nog niet. En we hadden nog geen foto’s gemaakt van Echternach. Reden te meer om Echternach voor een tweede keer deze reis te bezoeken.
In Wallendorf-Pont stroomt de Our in de Sûre en vanaf dat moment volgt het fietspad de loop van de rivier, zowel richting Diekirch als richting Echternach. Terwijl we gisteren geen enkele toerist op het water hebben gezien, is het vandaag, vanwege het weekend denken wij, druk met kanoërs op de stevig stromende rivier met diverse kleine stroomversnellingen en kleine hoogteverschillen. Sommigen laten zich met de stroom meedrijven en sturen zo nu en dan bij, anderen gaan een strijd aan om zo snel mogelijk het eindpunt te bereiken en een enkeling tot slot durft het aan om tegen de stroom in te roeien.
Onderweg passeren we diverse gedenkstenen welke aangeven dat de verschillende Amerikaanse eenheden in 1945 op al deze plaatsen de Sûre zijn overgestoken om na het Ardennenoffensief de opmars richting Berlijn te hervatten.
En dan staan we in Echternach. Op de plek vlak voordat je het park van Echternach inrijdt en waar kanoërs hun mooie tocht beëindigen, zetten wij onze stoeltjes neer voor de lunch. Na pak ‘m beet 45 minuten starten we de Echternacher fototour.
Op de terugweg volgen we dezelfde route. Dezelfde oevers, natuur, gebouwen, enz., maar dan van een andere zijde bezien. Dat geeft toch een ander beeld en maakt dat het rijden van een heen en weer route een nieuwe beleving geeft.
In Wallendorf-Pont aangekomen weten we wat ons binnen een kilometer te wachten staat en besluiten daarom een theepauze in te lassen. Weer vinden we een mooi plekje op een weide aan de oever van deze ook bij vissers geliefde rivier. De temperatuur aan het water is geweldig, de zon niet al te sterk en zitten heerlijk op deze stek. Het moment dat we moeten gaan klimmen stellen we even uit. Maar we ontkomen er niet aan en na ruim een half uur stappen we weer op. Na beide klimmetjes is het weer heerlijk fietsen. Licht glooiend; met hoge snelheid omlaag en zeer comfortabel in een goed tempo omhoog.
Ondanks dat we van de fietstocht genieten en geen genoeg kunnen krijgen van de mooie beelden, zijn we blij dat we op de camping aankomen. Uitblazen en onszelf opknappen. Daarna nog even ontspannen en borrelen. En de dag afsluiten met een maaltijd buitenshuis.
Zondag staat in het teken van een rustdag op de camping. Gewoon effe lekker niksen en misschien een korte wandeling. Maandag trekken we verder naar een nu nog onbekende bestemming! >>
